Na 29 jaar geen Koos meer bij De Zwaan

Son en Breugel - Het is een zonnige dag en het terras van De Zwaan zit zoals gebruikelijk goed vol; binnen in het café zit Koos, misschien op de eigenaren van De Zwaan na het bekendste gezicht van De Zwaan.

Redactie: Adrie Neervoort

Voor velen heeft Koos geen achternaam, ze noemen hem gewoon Koos van De Zwaan. Hij heet voluit Koos Vlemmix, is nu bijna 67 jaar, en heeft besloten om na bijna 29 jaar te stoppen met werken bij ‘zijn’ café-restaurant De Zwaan in Son en Breugel.

Nooit meer weg
Dertig jaar geleden namen Odette en Bert-Jan, café-restaurant De Zwaan over van de ouders van Odette. Een jaar later solliciteerde Koos, om daarna nooit meer weg te gaan. “Na dertien jaar verkoper in herenkleding te zijn geweest, kwam ik doordat de winkel werd opgeheven in de WW terecht. Kort daarna kreeg ik de kans om als burger in het restaurant van legerbasis Oirschot te gaan werken. Door een reorganisatie werd ik daar uiteindelijk overbodig. Maar een kok attendeerde mij erop dat ze in Son en Breugel bij De Zwaan nog personeel zochten. En zo trad ik op 1 januari 1994 als oberkelner bij De Zwaan in dienst”, zo begint Koos ietwat onwennig zijn verhaal.

Onopvallend
Dat onwennig komt omdat Koos niet graag in de belangstelling staat; als oberkelner werkt hij ook graag onopvallend, maar altijd in dienst van de gast. “Ik word blij als ik zie dat een gast tevreden de zaak verlaat, omdat deze een gezellig uurtje, middag of avond heeft gehad; het gaat ook niet om mij of het andere personeel, maar om de gast”, zo legt Koos zijn werkwijze als ober uit.

Nooit te laat
Inmiddels is zijn werkgever Odette ook aangeschoven aan tafel. “Koos is in al die jaren dat hij voor mij werkte uitgegroeid tot een goede vriend”, vertelt zij, “hij heeft mijn dochters Stephany, Joyce en Danique zien opgroeien. Ook bij vreugde en verdriet was hij erbij in al die jaren; ik zal hem zeker missen, als persoon, goede vriend en werknemer.”
Koos lachend: “Ook na werk bleef ik vaak nog even ‘hangen’ voor een kopje koffie en een praatje, om even bij te kletsen.”

“Koos houdt van gezelligheid, maar ook van afspraak is afspraak. Zover ik weet is Koos nog nooit te laat geweest op zijn werk”, zegt Odette. “Jawel, twee keer, in het begin toch”, verbetert Koos haar. 

Twee keer in bijna 29 jaar, en Koos vindt het toch een dingetje schijnbaar. Want Koos heeft een hekel aan te laat komen, maar wat betreft de gasten heeft hij daar een andere gedachte bij. Dan stelt hij zich in dienst van de gast en heeft hij er begrip voor dat de gasten een half uurtje later aanschuiven dan afgesproken.

Zeer positief
Koos heeft de veranderingen in de horeca allemaal meegemaakt en zich daar op onopvallende wijze op aangepast. Zo ging hij mee in de tijd, van bestelling op notitieblokje tot het digitaal opnemen zoals we het nu kennen. Maar ook de wereld en dus ook de klant veranderde; de gast lijkt tegenwoordig weinig tijd meer te hebben. “Het lijkt wel of mensen vroeger meer tijd en geduld hadden, en dat ze nu juist minder tijd hebben”, zo verduidelijkt Koos.

Ondanks dit kleine puntje van kritiek is Koos zeer positief als het om zijn werk gaat. “Ik ben graag onder de mensen”, zegt Koos. Dat staat eigenlijk een beetje haaks op zijn leven als vrijgezel zou je denken, maar volgens Koos zit dat anders. “Het is misschien juist daarom dat ik graag onder de mensen ben, want thuis kan ik altijd weer de rust vinden als ik dat wil, en ik denk dat het juist daarom in balans is”, aldus Koos.

Koos laat de gasten van De Zwaan na zijn pensioen niet helemaal in de steek. “We hebben afgesproken dat hij indien nodig op zondag zal meewerken in het restaurant van De Zwaan”, zo laat Odette weten.

Ook al zal Koos zijn dagelijkse werk bij De Zwaan zeker missen, hij zal zeker niet stil gaan zitten. “Ik heb mij onlangs aangemeld als vrijwilliger bij Peppelrode in Eindhoven”, vertelt de mensen-mens pur sang. Koos kijkt er naar uit om dit te mogen en kunnen doen, en samen met zijn sportieve activiteiten en drukke privéleven lijkt het erop dat ook hij tijd tekort gaat komen na zijn pensionering.

Koos-bedankt-dag
Woensdag 7 september tussen 18.00 uur en 21.00 uur neemt Odette samen met het personeel afscheid van Koos. “Wij willen dan ook graag iedereen die daar behoefte aan heeft de mogelijkheid geven om Koos de hand te schudden of op een andere wijze geluk te wensen in zijn verdere leven”, aldus Odette. “Wie Koos kent, weet dat hij geen drinker is, en al veel leuke spullen in zijn huis heeft. Maar graag zou hij als cadeau aan zichzelf nog een reisje willen maken aan het begin van zijn pensioen. Dus als u hem 7 september als dank, of gewoon omdat het kan, wat wil schenken, dan graag een enveloppe of cadeaubon”, geeft Odette als tip mee.