41 Jaar, en vijf burgemeesters

Son en Breugel - Als er iemand is die na zijn pensioen niet achter de geraniums zal verdwijnen, is het wel Henk Vogels. Woensdag 11 april nam hij afscheid als werknemer van de gemeente Son en Breugel, ik sprak hem op de eerste officiële dag van zijn pensioen.

Door: Lucas van As
Foto: Wil Feijen

Henk is er niet de man naar om stil te blijven zitten. Naast zijn werk voor de gemeente is hij actief in het verenigingsleven van Son en Breugel, in het verleden onder andere bij de zittingsavonden, bij SBC en tegenwoordig als voorzitter van Pro Honore et Virtute, de harmonie.

Toen Henk gevraagd werd om voorzitter te worden, zat hij net thuis na een ongeluk met de fiets. 'Zoek maar even een ander', antwoordde hij. Maar ze kwamen terug, toen Henk tegenwierp dat hij geen verstand van muziek heeft, werd dat juist als voordeel gezien.

Geboren en getogen in Son en Breugel
Henk is geboren en getogen in Son en Breugel, voor hem was het een voorrecht om voor de gemeente te mogen werken. 'De burgers en de verenigingen, dat is voor mij de gemeente', zegt Henk. 'Als alle vrijwilligers bij de verenigingen etc. zouden stoppen, valt alles stil. Voor de gemeente ligt dat toch anders…', vult Henk aan.

Henk zit vol verhalen, niet alleen over zijn tijd bij de gemeente. Het verhaal hoe hij 41 jaar geleden is begonnen bij de gemeente, is wel een leuk verhaal. Henk zat destijds thuis na een ongeluk, en ging langs bij de gemeente. Daar vroeg hij naar de wethouder voor personeelszaken. 'Ik doe u een aanbod wat u niet kunt weigeren!' zei Henk. 'Ik wil komen werken, maar hoef niets te verdienen!' Het werkte wel, Henk werd aangenomen.

Eerst werkte Henk als zweminstructeur, waar hij mensen zwemles gaf die hij later tegenkwam als wethouder of collega. Toen het zwembad werd gesaneerd, kwam hij bij de gemeente terecht. Binnen de gemeente had Henk veel vrijheid, wat misschien het best geïllustreerd wordt door Henk's rol in het project dat hem het best is bijgebleven: 'Kloppend Hart'.

'Kloppend hart'
In dit project, dat menig inwoner zich ongetwijfeld ook zal kunnen herinneren, ging het centrum op de schop. Henk was coördinator tussen de gemeente en de aannemers. 'Als je aan het eind geen klachten of claims hebt gekregen, heb je het goed gedaan!' constateert hij. Zeker als je bedenkt dat de hele Nieuwstraat open lag en winkels niet bereikbaar waren. Het was heel leerzaam, ook vanwege de complexiteit en de vele belangen.

Er is veel veranderd in de 31 jaar dat Henk in het gemeentehuis heeft gewerkt, niet alleen wat het centrum betreft. Tegenwoordig is er meer participatie van burgers in de besluitvorming, wat volgens Henk een goede zaak is. 'We moeten wel oppassen dat leken niet als professionals aangeduid worden, of andersom.'

'Het draagvlak is wel groter, het nadeel is dat iedereen een mening heeft en men elkaar zo in een soort wurggreep houdt. De ambtelijke molens draaien al langzaam, anders gaat het nóg langzamer', vult Henk aan. 'Om een voorbeeld te noemen: in 1999 ging het al over de Multi Functionele Accommodatie (MFA), in 2003 lagen er al drie ontwerpen. We zijn 19 jaar verder, de situatie is nog hetzelfde', zegt Henk.

De situatie rond de MFA bekijkt Henk wel met meer dan normale belangstelling, als voorzitter van de harmonie. Die zal immers een van de 'grootverbruikers' zijn van het gebouw. 'We hebben als harmonie wel een mening over de muzikale aspecten, niet over hoe het gebouw eruit ziet', vindt Henk. Al gunt Henk het alle inwoners van Son en Breugel dat er in ieder geval een beslissing komt.

Henk is benieuwd naar de nieuwe coalitie, zoals heel Son en Breugel. 'Ik hoop dat ze in rustiger vaarwater terecht komen', zegt Henk. 'Er is veel op de man gespeeld, dat vind ik jammer'. 'Als ambtenaar zie je hoe hard de wethouders werken, kritiek mag maar dan wel op de inhoud', vult hij aan.

Het laatste project
Het laatste project waar Henk mee bezig was, zal hij evenmin vergeten: het verledden. Drie jaar duurde de voorbereiding, ook al omdat vanwege de complexe materie externe kennis ingehuurd moest worden. Vanwege te verwachten verschillen in de kwaliteit van de lampen (de technologie staat niet stil!) en de gunstige prijsontwikkeling, is besloten het project in één keer te voltooien. 'Het was een ambitieuze doelstelling, hierdoor is Son en Breugel koploper als het gaat op ledverlichting. Dat, en het goede verloop, is wel een chapeau waard!' aldus Henk.

Het is wel een mooie symboliek, terwijl het licht in de gemeente aangaat, ging het bij Henk uit. In figuurlijke zin, wat zijn werkzaam leven betreft. Want Henk blijft bepaald niet stilzitten! Naast zijn bezigheden voor de harmonie, is hij van plan veel te fietsen, in de tuin te werken en misschien wel leren koken. Hoewel: 'ik ben nog aan het leren om koffie te zetten'. Je moet langzaam beginnen! En samen genieten met zijn vrouw, natuurlijk.

Tevreden terugblik
Henk kijkt met tevredenheid terug op zijn carrière, en met vertrouwen naar de toekomst. 'Het was een voorrecht om te mogen werken voor de gemeente en iets te kunnen betekenen voor de mensen', zegt hij. Na 41 jaar, en vijf burgemeesters, is het klaar. Henk heeft niet opgezien tegen zijn pensionering, hij heeft genoeg bezigheden. 'Je raakt wel een hoop kwijt, je werkomgeving, collega's. Het zorgt wel voor een raar gevoel', constateert Henk. 'Als je maar gezond blijft', vult hij aan.

Nee, we hoeven ons geen zorgen te maken over Henk, hij zal zich niet vervelen!