Jens Weijtens moest reis door Oostbloklanden abrupt afbreken

Son en Breugel - De negentienjarige Jens Weijtens uit Son en Breugel had al jaren het verlangen om een grote reis te gaan maken. Nadat hij zijn havodiploma had behaald, begon het steeds meer te prikkelen. Hij besloot om na zijn negentiende verjaardag op 21 januari te vertrekken.

Redacteur: Corry van Asseldonk

Jens vertelt: “Ik wilde heel graag naar de Oostbloklanden. Ik vind dat daar heel weinig van bekend is, er lijkt wel een soort taboe op te zitten en dat wekte mijn nieuwsgierigheid.” Het doel van zijn reis was om nieuwe mensen te ontmoeten en zeker ook iets van de wereld te zien en vooral ook ervaren hoe mensen leven in die landen. “En ik hoopte op deze manier erachter te komen wat ik verder met mijn leven wil gaan doen. Ik wilde geen plan maken, maar kijken wat er op me af komt.”

Verjaardagscadeau
In januari hoorde Jens over het coronavirus, maar dat was in China en nog zo ver weg. Hij had totaal niet verwacht dat het richting Europa zou komen. “Ik kreeg voor mijn verjaardag van mijn broer een busreis naar Zagreb en van mijn zus twee overnachtingen in Zagreb. Dus ik hoefde zelf de beslissing niet te nemen waar ik moest beginnen. Ik vind busreizen geweldig”, grapt Jens. “Ik kwam in Zagreb aan en het viel mij op dat het er zo stil was; er was geen toerist te bekennen. Na twee dagen ben ik naar Rijeka, een stad aan de kust van Kroatië, gereisd in de hoop daar wat vertier aan te treffen. Daar was het ook heel erg stil, dus ik besloot om terug te gaan naar Zagreb. Ik zag het even niet zitten en dacht nog ‘waar ben ik aan begonnen in mijn eentje’.”

Trektocht
Jens boekte een kamer in een hostel en kwam daar geweldige mensen tegen die allemaal ook op trektocht waren. Toen kreeg hij echt de smaak te pakken. Hij vervolgde zijn reis naar Bosnië, deels met de bus, deels lopend: “Ik had zo’n twintig kilometer in de bergen gelopen en wilde net mijn tentje op gaan zetten toen ik een auto zag aankomen. Voor de gein besloot ik mijn duim omhoog te steken en de auto stopte nog ook.” Deze man was onderweg naar Albanië en Jens mocht meerijden. Lachend: “Wat was ik blij, 260 km liften, hoe mooi is dat.” Tirana, de hoofdstad van Albanië, is een prachtige stad met hele lieve mensen. Jens heeft daar een week rondgelopen en verschillende hostels gehad. “Ik liep daar op straat en hoorde mijn naam roepen, dat is zo’n raar moment. Het bleek een jongen te zijn uit Colombia die ik eerder in Zagreb had ontmoet. Dat was zo leuk.”

Zes uur lang liften
Jens miste de warmte en besloot naar Athene te gaan. “Liften is erg gevaarlijk in Albanië, dus ging ik met de bus”, blikt de jonge reiziger terug. Jens vond Athene een smerige stad waar veel drugsgebruik is en daarom wilde hij verdergaan met zijn reis. “Ik heb twee dagen zes uur lang proberen te liften. Ik probeerde van alles om aandacht te trekken. Ik heb zelfs staan te dansen, maar niemand nam me mee. Dus besloot ik nog een paar dagen in Athene te blijven.” Daar kwam Jens in contact met twee Zweedse vrouwen die een cafeetje hadden gekocht van sponsorgeld. Van daaruit hielpen deze vrouwen vluchtelingen.

Meisje ontmoet
“Ik stond daar een keer voor zeventig mensen eten te koken. Ik overtrof mezelf”, blikt hij lachend terug. “Overal waar ik kon, hielp ik mee, bijvoorbeeld met het uitdelen van kleding. Je mocht maar vijf stuks per persoon weggeven, maar ik kon het af en toe niet over mijn hart verkrijgen en dus gaf ik ze meer.” Jens heeft daar ook een negentienjarig meisje ontmoet dat in een rolstoel zat, zonder uitdrukking op haar gezicht. “Ik hoorde dat zij was neergeschoten door haar familie omdat ze niet met de man wilde trouwen die haar familie voor haar had uitgezocht. Dat verscheurde echt mijn hart. Een meisje van mijn leeftijd, dat raakte mij zo erg. Ik heb eten voor haar gemaakt en ze wilde graag met mij op de foto. Ik kreeg een ‘big smile’, dat vergeet ik nooit meer”, vertelt Jens geëmotioneerd.

Moe en niets gedaan
Daarna vervolgde hij zijn reis naar Thessaloniki, een mooie stad in Griekenland, dicht bij de natuur. Hier heeft hij in ruïnes geslapen. Toen via Sofia naar Boedapest. “Ik heb niets van deze steden gezien. Ik was helemaal klaar met reizen. Ik was heel moe en heb twee dagen op bed tv gekeken en heb verder helemaal niks gedaan.” Vervolgens is hij weer naar Zagreb teruggegaan. Hij vond daar een baantje, voor gratis eten en drinken en een kleine vergoeding. “Ik wilde het even wat rustiger aan gaan doen.”

Ticket naar Amsterdam
Langzamerhand verschenen er overal borden met coronamaatregelen. Winkels en cafés gingen sluiten en het werd ontzettend stil in het hostel waar Jens op dat moment verbleef. Het regende afzeggingen in het hostel en Jens hoorde dat de grenzen zouden gaan sluiten. Terugkijkend: “Nu werd het serieus tijd om naar huis terug te keren anders zou ik wel eens het risico kunnen lopen dat ik vast kwam te zitten en er was geen vooruitzicht voor hoelang. Gelukkig kon ik een ticket kopen naar Amsterdam en achteraf bleek ik in het een-na-laatste vliegtuig te zitten dat terugvloog naar Amsterdam. Op Schiphol zag ik heel veel backpackers die allemaal hun reis hadden moeten afbreken vanwege corona.”

Smaak te pakken
Ondanks deze ervaring heeft Jens wel de smaak te pakken om te reizen. “Ik wil graag weer terug naar Zagreb en vandaaruit liftend naar Oekraïne, India en als eindbestemming Bangkok. Daar zal ik vrienden treffen. Die reis heb ik wel een beetje gepland”, aldus de reislustige.

Geld verdienen 
Jens heeft in de twee maanden dat hij heeft gereisd ontzettend veel gezien en vooral genoten. Door het reizen heeft Jens alles van een andere kant gezien. “Ik heb vaak gedacht dat ik geluk heb gehad dat ik hier geboren ben. Nederland is heel ver in alles en voor ons is dit allemaal zo normaal”, aldus de jonge dorpsgenoot. Jens heeft nu allerlei baantjes om de tijd door te komen en geld te verdienen. “Zodra het weer veilig is, ben ik echt weg.”