Column Luc: Ik heb het door!
Algemeen ColumnSon en Breugel - Je gaat het pas zien als je het doorhebt, om Johan Cruijff te citeren. Het Nederlands elftal, altijd een dankbaar gespreksonderwerp voor voetballiefhebbers, is bezig met de kwalificatie voor het WK. Dat WK wordt gehouden in Qatar, een klein land aan de rand van de woestijn. Een land dat nooit veel indruk maakte als voetbalnatie, wel het land waar volgend jaar de beste voetballers ter wereld uit zullen gaan maken wie zich het beste voetballand mag noemen.
Hoe het zo gekomen is, dat een klein, onbetekenend voetballand het meest prestigieuze voetbaltoernooi mag organiseren? U mag het raden. Alle beschuldigingen van omkoperij en valsspelen werden verworpen in een speciaal onderzoek, georganiseerd door de FIFA, de wereld voetbalbond. Die zelf verantwoordelijk is voor de toewijzing. Het WK voetbal in Qatar, het is zoiets als het WK schaatsen organiseren in Singapore. Er is het nodige te doen om dit WK, niet zozeer vanwege het bovenstaande, maar vanwege het feit dat de stadions die nodig zijn om dit toernooi te kunnen spelen, gebouwd worden met behulp van gastarbeiders. Die slecht gehuisvest worden, slecht verzorgd en lange dagen moeten maken in de woestijnhitte. Ruim 6.500 arbeiders zijn al om het leven gekomen, deze arme mensen worden ook nog eens slecht betaald, dat kan toch niet zijn omdat Qatar een arm land is. Het land staat derde, als je kijkt naar het BNP per hoofd van de bevolking.
Reden genoeg om onze oranje leeuwen op te roepen om het WK te boycotten, of in elk geval te protesteren. Wat ze ook deden, tijdens de verloren kwalificatiewedstrijd in en tegen Turkije. De spelers droegen T-shirts met de oproep ‘Football supports change’. Ja, dat zal indruk maken, daar in Qatar. Het spel van Oranje in deze wedstrijd, die met 4-2 verloren werd, gaf weinig hoop dat het WK überhaupt gehaald zou gaan worden. Waarmee de hele discussie meteen of we wel of niet moeten gaan meteen overbodig zou zijn.
Het duurde even, maar ik heb het door. Nu zie ik wat het doortrapte plan is van de KNVB. Eerst de spanning opvoeren, door slecht te spelen en de kwalificatie op het spel te zetten. Dan, op het laatste nippertje, tegen de verwachting in, plaatsen ze zich toch. Om vervolgens, als de zweetdruppels nog niet opgedroogd zijn en menig traantje weggepinkt is, te zeggen: we gaan niet!
Je gaat het pas zien, als je het doorhebt.
