Column Luc: Natuurschoon
Column Column ColumnHet is een mooie, zonnige dag, op de grens van winter en lente. Een venijnige wind laat voelen dat Koning Winter nog niet bereid is zijn kroon af te staan. Ook de vogels laten meer en meer van zich horen, lang zal het niet meer duren voordat de ene na de andere plant gaat bloeien, en het frisse groen van nieuwe bladeren zichtbaar wordt. Voor een liefhebber van natuurschoon is dit een tijd van genieten!
Op een dag als deze móéten we haast naar buiten, mijn lief en ik. Een venijnige wind houdt ons niet tegen, dreigende wolken evenmin. Dreigende wolken waren deze dag niet te zien, alleen een paar witte, onschuldig ogende wolken, die wel af en toe hinderlijk voor de zon gingen hangen. ‘Waar zullen we naartoe gaan?’ vroeg ze monter. Daar hoefde ik niet lang over na te denken: ‘De IJsvogel-vijver!’ riep ik uit. Het is een klein stukje lopen, naar de vijver midden in de wijk Sonniuspark, waar in de bomen langs de oever regelmatig een ijsvogel zich verschuilt. De ijsvogel is een schuchter dier, met een opvallend oranje borst en een felblauwe rug en vleugels, de reden dat hij ‘de blauwe flits’ genoemd wordt, als hij eens langs komt scheren. Omdat hij zo schuchter is, en zich goed kan verschuilen (ondanks zijn opvallende verenkleed), is het maar de vraag of we hem zullen ontdekken. Hoopvol kwamen we aan bij de vijver, waar we eerst een groene specht spotten. De groene specht, ook een mooie vogel, die de hinderlijke gewoonte heeft te lachen als hij denkt je hem niet kunt zien. Deze keer was hij vol in beeld, waardoor het lachen hem was vergaan. Even later was het zover, in een struik zat hij, op een tak, laag bij de grond. Even konden we hem bewonderen, voordat we te dichtbij kwamen, en hij er vandoor ging. Maar niet voordat mijn schat hem vastgelegd had, met haar camera.
Ook daarna was het niet gedaan met genieten. Twee spreeuwen zagen we, verscholen in de takken van een boom. Een buizerd vloog gracieus over, hoog in de strakblauwe lucht. Vele meesjes, vinkjes, musjes en meer van dat moois zagen we in het gedeelte achter in de wijk, tegen de snelweg aan, het deel dat de naam ‘park’ het meest eer aan doet.
Het is werkelijk overal te zien, natuurschoon, wat ook het jaargetijde of het weer moge zijn. Vrij vertaald naar Johan Cruijff: als je het ziet, is het genieten!
