Wethouder leert op karakter fietsen

Son en Breugel - Als relatief onbekende in het politieke peloton heeft hij afgelopen jaar geleerd om niet alleen op souplesse te fietsen; wel spreekwoordelijk, want Steven Grevink (55) is als nieuwbakken wethouder een meer dan behendige toerfietser. Zware etappes in de politieke arena van onze gemeente waren voor hem echter nieuw. Aldaar kwam hij in 2022 als duiveltje uit het doosje tijdens de coalitievorming; op deze voor hem ongelofelijke periode blikt hij hier zowel zakelijk als privé terug.

Redacteur: Ivo van Hoek

“Toch kan ik met een gerust hart stellen dat alles wat ik als mens en professional aan ervaring heb opgedaan enorm heeft geholpen om mij een compleet nieuw vak eigen te maken. Bijzonder om te constateren dat veel, zo niet alles samenkomt in deze bestuurlijke rol. Als wethouder zit je als het ware aan het einde van een lijn waarbij alle betrokkenen naar je kijken met de verwachting dat je ten eerste het allemaal snapt en ten tweede er een goed besluit over neemt. Uiteraard is dat op veel dossiers helemaal niet het geval en neem je gezamenlijk een gewogen besluit, met gelukkig veel hulp van ambtenaren die er wel voor hebben geleerd”, aldus Steven. 

Besmet
Steeds met tussenpozen heeft het politieke bloed bij Steven gestroomd en het betreffende vlammetje is nooit gedoofd. Tijdens zijn studentenjaren in Amsterdam, waar hij Nederlands studeerde, was hij actief binnen de jongerenafdeling van de PvdA. Rond het jaar 2000 was hij opnieuw voor de PvdA actief in Son en Breugel. Besmet door zijn vader Dirk schoof hij door de jaren dus met regelmaat voorbij, maar altijd bescheiden op de achtergrond. Een drukke baan als projectleider bij een ingenieursbureau, en meer recent als docent bij Fontys in Eindhoven, maakte dat hij nooit de ambitie had om deze carrièreswitch te maken.

Steven: “Eind vorig jaar had ik wel binnen onze partij uitgesproken graag raadslid te willen worden namens Groen Links/PvdA. Omdat ik na fractievoorzitter Joris van Dam op de 2e plek terecht kwam van onze lijst, was er na de verkiezingen slechts een theoretische kans op het wethouderschap. Die vervloog vrij snel toen partijgenoot Sylvia Corsten via voorkeurstemmen uiteindelijk terecht kwam op de 2e stek binnen onze partij. Tijdens de coalitiebesprekingen met wel zeven politieke partijen kwam eind mei toch weer de vraag bovendrijven of ik interesse had in dit bijzondere ambt.”

Sollicitanten
Dit was toch een ongelofelijk spannende periode, want er waren binnen zijn partij een aantal serieuze regionale sollicitanten die allen uit waren op deze enerverende baan. Vervolgens viel Steven letterlijk met mijn neus in de boter, want zijn beëdiging als wethouder op 7 juli viel precies samen met de feestelijke opening van het Dommelhuis. Voor hem de ideale gelegenheid om uiterst relaxed vele betrokkenen te ontmoeten en tijdens de festiviteiten alvast informeel kennis te maken met dorpsgenoten die hem feliciteerden.

“Het sociaal domein dat ik in portefeuille heb, wordt voor een groot deel gerund vanuit het CMD. Dit Centum voor Maatschappelijke Deelname opereert als gemeentelijk orgaan vanuit de 1e verdieping in het Dommelhuis. Overigens ben ik sinds mijn aantreden een half jaar geleden slechts twee keer in de auto gestapt voor afspraken. Dit betekent dat ik vrijwel altijd met de fiets ga, net als tijdens vakanties die ik ook al fietsend doorbreng; een ideale manier om mijn hoofd leeg te maken. Verder ben ik ongelofelijk dankbaar voor de fijne sfeer die heerst binnen ons bestuurlijke team en de mogelijkheid om advies in te winnen bij oude rotten zoals onze burgemeester en ervaren wethouders”, besluit Steven.

Ondanks de mooie kansen die onze vernieuwende wethouder krijgt als professional, blijft 2022 helaas ook ongelofelijk in negatieve zin, als familiemens. Hoewel zijn band met beide broers en vader hechter is als nooit tevoren, blijkt de aanleiding hiervoor enorm verdrietig. Op 3 januari werd moeder Roos opgenomen op de gesloten afdeling van Berkenhof na een lijdensweg van jaren, als gevolg van die vreselijke ziekte Alzheimer. Afgelopen november, na bijna 60 jaar huwelijk, moest het gezin voorgoed afscheid nemen van haar. Ieder succes of ambitie in het leven wordt hiermee op wrange wijze in perspectief geplaatst.