Column Judith Curfs
Column Judith Curfs Foto: Wil Feijen

Column Judith: Gevallen

Column Column

Hij is gevallen. Op het eerste gezicht lijkt hij geen zichtbaar letsel te hebben. Bij een eerdere val heeft hij een spierblessure in zijn bil opgelopen. Daardoor lukt het hem niet om overeind te komen. Op de afdeling is in de nacht slechts één collega aanwezig. Als ze me belt voor hulp, haast ik me naar de desbetreffende locatie.

Daar tref ik beiden aan. Ze zit naast hem en probeert hem te kalmeren. De combinatie van dementie, de harde en koude vloer en de pijn in zijn bil doen hem duidelijk geen goed. 

Mijn collega en ik bekijken samen de situatie. Het is een mogelijkheid om hem met een lift omhoog te tillen en in bed te helpen. Het risico bestaat echter dat hij hierdoor nóg meer in paniek raakt. We besluiten samen dat deze optie afvalt. 

Inmiddels lijken de eerder gegeven pijnstillers hun werk te doen. Hij wordt weer wat beweeglijker en geeft minder pijn aan. 

We proberen hem samen tot zit te brengen en van daaruit te laten staan. Als we hem ieder aan één kant ondersteunen, dan zou ons plan moeten lukken. 

We leggen hem uit wat we gaan doen en brengen ons plan tot uitvoering. 

Een kwartiertje later ligt meneer weer in zijn bed en is de rust wedergekeerd. Míjn collega en ik drinken samen nog een kopje thee. Wat zijn we opgelucht dat meneer nu weer lekker kan gaan slapen. Met een gerust hart gaan we allebei weer aan het werk.