Telefoonboek

Telefoonboek

Vanaf volgend jaar is het voorbij. Voorbij is dan de tijd dat sterke mannen met bovenarmen als dikke boomtakken en handen als kolenschoppen een telefoonboek doormidden scheuren. Althans, dan komt er geen nieuw oefenmateriaal bij!

De Telefoongids, met in het kielzog de Gouden Gids, verdwijnen. Hele generaties hebben in het telefoonboek gestaan, een icoon verdwijnt. Voor wie nostalgisch wordt bij het idee alleen al, de digitale versie zal wél blijven bestaan.

Het aantal mensen dat gebruik maakt van de digitale versie neemt toe, het aantal mensen dat het lijvige boek op de schoot neemt, om de per stad en regio netjes gealfabetiseerde namen door te pluizen op zoek naar het onbekende telefoonnummer van een bekende, neemt juist af.

Daarmee zal een einde komen aan een tijdperk, dat 138 jaar geduurd heeft. In 1881 werd het eerste telefoonboek uitgegeven, het jaar dat Nederland de eerste telefoonverbindingen kreeg. Al moest je wel naar het postkantoor om het boek in te zien. Ergens in de loop van het jaar zal overal in het land voor het laatst het telefoonboek met een doffe plof op de deurmat vallen, het stof van de schoongeveegde schoenen opstuivend.

Als ik denk aan het telefoonboek, zie ik het bij ons thuis liggen. Op een tafeltje naast de bank stond de telefoon. Een telefoon met een draaischijf, waar je cijfer voor cijfer de schijf naar rechts draaide. Een lange, trage draai als je de '0' moest hebben, een korte, vinnige draai als het om de '9' ging.

Onderaan het tafeltje zat een plankje, daarop lagen het telefoonboek en de gouden gids. Ergens verborgen in een stapel tijdschriften, de tv-gids en andere lectuur. Later kregen we een telefoon met druktoetsen, dat had minder romantiek. Met driftige gebaren ramde je de cijfertjes in. De wereld begon sneller te worden.

Tegenwoordig bellen we mobiel, met losse telefoons of mobieltjes. Als we al bellen. We chatten er op los, via WhatsApp, Instagram en wat dies meer zij. Ik doe er ook aan mee, je moet toch met de tijd meegaan.

Leuker wordt het er niet op. Ik kan me voorstellen dat liefhebbers extra exemplaren inslaan, de sterke mannen voorop. Daar heeft de Telefoongids al rekening mee gehouden, ze hebben extra voorraad ingeslagen.

Daar hoeven we ons dus geen zorgen over te maken. Hoe zit het dan met de 2% gebruikers die heeft aangegeven de papieren versie niet te kunnen missen? Het gaat vooral om ouderen, die in de woorden van Erik Wiechers, CEO van DTG (de uitgever van het telefoonboek), niet zo 'internet-savvy' zijn. Wiechers heeft toegezegd dat er mensen het land in zullen gaan om daarbij te helpen.

Dat zal voor degenen die de papieren gids zullen missen allicht helpen. Ik maak me ernstig zorgen om de sterke mannen. Als die het laatste telefoonboek met een krachtige kreun doormidden gescheurd hebben, wat moeten ze dan? Wie helpt hen aan een alternatief scheurmiddel?

Meer lezen? Of wilt u reageren?

Kijk op EigenWijsHeden of mail naar info@eigen-wijs-heden.nl