Woorden schieten tekort

Son en Breugel - “Ik geef er niets om dat ik hard moet werken, maar het emotionele deel maakt het nu extra zwaar”, begint Judith Curfs te vertellen. Judith is in het dagelijks leven verzorgende IG in een verpleeghuis, vrijwilligster bij Zonhove, vrijwilligster bij BijnaThuisHuis Madelief en columniste van deze krant. Wekelijks schrijft zij een verhaal over een van de bewoners. Vaak is zo’n verhaal alleen maar positief: de bewoner krijgt bezoek, of is in de huiskamer te vinden om gezellig met andere bewoners te kaarten. Ook schreef ze een keer een column over een kleinzoon die net op tijd terugkwam uit Amerika om opa nog een knuffel te geven.

Redacteur: Emmy Grit

“Een paar weken geleden was dit allemaal nog mogelijk. Nu niet meer. Het coronavirus heeft bij ons ook alles op slot gezet”, vervolgt Judith haar verhaal. “Onze bewoners kunnen niet meer bij elkaar zitten om te kletsen of een kaartje te leggen. Ze worden niet meer opgehaald voor de fysio, er komt geen geestelijk medewerker meer langs. Ze hebben nauwelijks nog afleiding. Het personeel zet een extra tandje bij en doet alles wat mogelijk is om het voor de bewoners zo fijn mogelijk te maken: een extra praatje maken, voorlezen uit een boek of samen een liedje zingen.”

Contact via beeldscherm
“De bewoners missen het contact met de familie en daarom gaan we met hen skypen en facetimen, zodat ze toch hun geliefden kunnen zien”, aldus Judith. Alhoewel dit contact een kleine troost is, wordt het wel erg gewaardeerd. Een knuffel, een aai over de bol of een schouderklopje kan niet gegeven worden, maar via het beeldscherm kunnen ze wel contact hebben.

Let op elkaar
Ondanks dat Judith achter de beslissing staat en alle regels en maatregelen naleeft, valt het haar op dat er nog veel mensen zijn die zich hier niet aan houden. Teleurgesteld vertelt ze: “Dat raakt mij. Wij onthouden onze bewoners van contacten met hun geliefden die ze zo ontzettend hard nodig hebben in deze tijd en dan zie ik bijvoorbeeld op de markt mensen bij elkaar staan, gezellig kletsend, kleine kinderen zijn in de speeltuin aan het spelen en de jeugd is buiten aan het voetballen. Ik ga nergens anders heen dan naar mijn werk en ik vermijd sociale contacten.”

Helder en duidelijk
De boodschap van Judith is helder en duidelijk: “Hou je aan de richtlijnen en maatregelen. Wij kunnen het ons niet permitteren om ziek te worden. Als de mensen die in de zorg werken ziek worden, is er geen verzorging meer mogelijk. Wie verzorgt dan jouw zieke vader of moeder? Hetzelfde geldt natuurlijk voor andere vitale functies, zoals bijvoorbeeld werken in de supermarkt. Ik hoop dat alle mensen doordrongen worden van het feit dat het echt een ernstige situatie is.” Een van de bewoners vertelde huilend aan Judith dat ‘het wel oorlog lijkt, alleen in die tijd zat ik ondergedoken in een kelder, nu zit ik opgesloten in een kamer van een paar vierkante meter.’ Judith: “Woorden schieten dan tekort om haar te troosten. Als ik aan deze woorden terugdenk, dan staat het huilen mij nader dan het lachen. Ik durf na mijn dienst niet eens meer te zeggen dat ik naar huis ga, naar mijn kinderen. Dat is precies wat onze bewoners nu zo missen… het thuisfront.”

Vrijwilligerswerk on hold
Behalve dat Judith beroepsmatig met de strenge regels met betrekking tot het coronavirus te maken heeft, merkt ze dit ook bij haar vrijwilligerswerk. “Ik kan mijn ‘maatje’ in Zonhove niet bezoeken. Niemand mag daar bezoek hebben en ze mogen niet naar buiten. Ik mis hem ontzettend.” Ook in BijnaThuisHuis Madelief, waar Judith haar steentje bijdraagt, zijn de maatregelen voelbaar en zichtbaar. “Elke nieuwe opname wordt kritisch bekeken op de risico’s voor bewoner, bezoek en vrijwilligers. Ook het aantal vrijwilligers die diensten draaien, is gehalveerd. Voor de corona-uitbraak verzorgde je met twee vrijwilligers een dienst, nu wordt dit door één persoon gedaan”, aldus Judith.

Opvolgen
Net als iedereen hoopt Judith dat deze situatie snel voorbij is. “Als we met zijn allen de ernst van deze ziekte onder ogen zien, de maatregelen respecteren en opvolgen, op elkaar letten, dan komen we vast en zeker door deze heftige periode heen. We moeten het met zijn allen doen!”