Harrie (l) en Rob twee leden van de van The Blue Stars tijdens een eerder optreden in het Vestzaktheater (archieffoto)
Harrie (l) en Rob twee leden van de van The Blue Stars tijdens een eerder optreden in het Vestzaktheater (archieffoto) Foto: Wil Feijen

Laatste voorstelling in het Vestzaktheater met The Blue Stars

Algemeen Voorstelling/Theater

Son en Breugel - Het Vestzaktheater gaat sluiten, en daarmee nemen ook The Blue Stars afscheid van hun geliefde theater, maar niet voordat ze nog eenmaal opgetreden hebben met een speciale voorstelling als afscheid van het oude theater. Volgens cabaretier en Blue Stars-lid Harrie Sijbers is het erg jammer dat het theater sluit, omdat juist dit intieme theatertje zo’n mooie ‘plek’ had in het dorp. Niet alleen letterlijk, enigszins teruggetrokken in de schaduw van de bomen van het Vroonhovenpark, maar ook figuurlijk, in de Son en Breugelse gemeenschap; een mooie plek dus.

Redacteur: Adrie Neervoort

Ook Sijbers weet dat er ‘sleet’ zit in het gebouw, zoals hij het noemt, en dat het er natuurlijk ruikt naar soep, en het nog steeds de sfeer uitademt van een patronaatsgebouw, maar dat maakt het juist zo bijzonder, vindt hij. “De knullige inrichting, de foute decoratie en dito tafelkleedjes maken het juist charmant”, aldus Sijbers.

Afscheid nemen
Harrie noemt daarbij ook nog de beheerders van het Vestzaktheater, die het geheel completeerden met hun ‘gewichtige’ voorkomens, eigenaardigheden en humor. Daarom willen The Blue Stars, bestaande uit de cabaretiers Harrie en Rob, de muzikanten Benjo en Joost en de zangeressen Erica en Ellen met hun voorstelling ‘Van eerste steen tot slotakkoord’ op de van hun bekende wijze afscheid nemen van ‘hun’ Vestzaktheater.

In de voorstelling zullen natuurlijk ook de beheerders voorbijkomen en zorgen voor lachwekkende scènes. Zo is er de volgende anekdote van oud-‘theaterdirecteur’ Hans Merks: Hans vraagt aan de gasten: ‘Kan ik iets te eten brengen?’ Waarop een gast antwoordt: ‘O ja, graag, waar kunnen we uit kiezen? Waarop Hans zegt: ‘Tussen ja en nee!’. Natuurlijk is dit volgens Harrie niet echt gebeurd, maar het karakteriseert wel de persoon.

Plezierige avonden
Zo zijn er veel conferences waarin de (voormalige) beheerders een rol spelen, en hierbij mag de inmiddels overleden Ties van Gorp natuurlijk niet ontbreken: hij was directeur, stoelensjouwer, muzikant, presentator en een goede klant van het Vestzaktheater; goed dus voor vermakelijke anekdotes. Als regisseur bij de Vestzakkomedie herinnert Harrie zich nog veel plezierige avonden met Ties als goede klant. ‘Ons moeder zin altijd’, volgens Ties, ‘jongen zurgt da ge goed kunt drinken, ik heb een hekel aan zatte mensen.’

Wie ook niet mag ontbreken in de voorstelling, en dus zeker ook genoemd zal worden, is licht-en-geluidsman van het Vestzaktheater Huub van den Eertwegh. De goede man is helaas ook al overleden, maar wat een mooie figuur was dat, volgens Sijbers, om direct te vervolgen: “Maar wel met een kleine gebruiksaanwijzing. Je moest Huub niet iets vragen waar jij al de oplossing voor had, want dan zei hij: ‘Da kan helemaal nie wa gij wilt!” Maar als je zei: ‘Huub, ik heb een leuk idee, maar ik denk dat het niet kan’, dan zei Huub: ‘Dan moete gij maar ’s opletten!’ Prachtig toch…

In de laatste show in het oude theater wordt ook even stilgestaan bij de transformatie van Corneliushuis naar Vestzaktheater, en die tijd van toen: het ‘rijke Roomse leven’, en de contrasten tussen vroeger en nu. Ook komt de functionaliteit van het voormalige kerkgebouw voorbij: daarbij vergelijken The Blue Stars het bidden, biechten, dopen, trouwen en rouwen met de nieuwe functies. Het godslampje is een theaterlamp geworden, de doopvont is de spoelbak en het wijwater is van Bavaria. “Jammer dat we niet meer kunnen biechten, want dat gaf ons de mogelijkheid om opnieuw zonden te doen”, zegt Harrie met zijn welbekende blik.

Reisje door de tijd
En zo maken The Blue Stars samen met het publiek in hun laatste voorstelling in het Vestzaktheater een reisje door de tijd van de eerstesteenlegging van het patronaatsgebouw in 1928 tot de sluiting in 2022. Een periode wordt afgesloten en een nieuwe begint in het Dommelhuis.

Uit het door Sijbers herschreven lied ‘Voor haar’ van Frans Halsema (nu ‘Voor hun’):

Laat de kritiek nou maar voorgoed verstommen
We gaan door met goede moed en zonder spijt
Mensen lach!, laat politieke tranen
Ergens achter liggen in de tijd

“En zo moet het zijn...”, zegt Sijbers, “maar eerst nog een mooie laatste avond in het Vestzaktheater op vrijdag 17 juni om 20.15 uur. Het programma ‘Van eerste steen tot slotapplaus heeft opnieuw een hoog ‘dat weet ik nog goed’-gehalte.” 

Kaarten à 12,50 euro kunnen gereserveerd worden bij het Vestzaktheater of via www.vestzaktheaterson.nl. Een laatste voorstelling in het oude Vestzaktheater, met, als het aan The Blue Stars ligt, een mooi slotapplaus. Tot dan...