Column Judith: Mooie herinneringen
Column Column ColumnVanaf zes december gaat het helemaal los in ons verpleeghuis. De Sint heeft het land nog maar amper verlaten of z’n kameraad, de kerstman, doet z’n intrede.
Een verdiepingenhoge kerstboom verrijst in het atrium, versierd met ontelbare lampjes en prachtige kerstballen. Aan de balustrades hangen mooie versierselen en ook de huiskamers zijn in sfeer aangekleed. Bij de hoofdingang staat een grote kerstgroep opgesteld. Uiteraard ligt het kindje Jezus nog niet in zijn kribbe. Hij is immers nog niet geboren.
De mooiste verhalen en versieringen vind je achter de voordeuren van de kamers van bewoners. Verhalen over vroeger, over kerst in oorlogstijd, kerst met ouders en kinderen en kleinkinderen. Verhalen en herinneringen aan tijden zonder ziekte en met andere zorgen dan vandaag de dag. Verhalen waarin dankbaarheid overheerst. Verhalen over de oorsprong van alle bonte versieringen. Kerstfiguren met gebroken vingers, ooit hardhandig ter hand genomen door behulpzame kinderen.
In haar kamer is nauwelijks nog plek om haar te verzorgen. Met haar rolstoel kan ze amper bewegen. Het is er gedurende het gehele jaar een gezellig drukte van spulletjes; met kerst lijkt er nog meer bij te kunnen. In de hoek van haar kamer ligt een ronde mand. Middenin is een sfeervol kersttafereel gemaakt.
‘Ach zuster, toen ik thuis woonde, had ik zoveel kerstspullen! Ik was zeker een week aan het opbouwen. Nu heb ik niet zoveel plek en zetten mijn dochters alles neer. Ze zijn in een half uurtje klaar. Toch ben ik altijd blij als mijn kamer weer sfeervol gevuld is en ik kan vertellen over hoe het was. Het zijn zo’n mooie herinneringen om over te vertellen.’
