Column Luc: Gratie en schoonheid
Column Column Column Column Lucky LucSon en Breugel - De spanning was voelbaar, ook bij het publiek. Gezonde spanning, dat wel. De zaal zat vol, vol verwachting klopten onze harten. Op het moment dat de lichten uitgingen, verstomde het geroezemoes, ieders blik ging naar het toneel. Nu ging ik er eens lekker voor zitten, ik voelde de spanning van me afglijden.
Zoals u wellicht weet, doet mijn vrouw sinds een paar jaar aan buikdansen. Haar lerares had onlangs Sarah gezien, en besloot dat op grootse wijze te vieren. Hoe anders dan met een voorstelling, in het oude Vestzaktheater, in ons mooie Son en Breugel. Eerst trad de kersverse Sarah zelf op, samen met een aantal van haar buikdansvrienden. Dat was al oogverblindend, daarna was het de beurt aan de diverse groepen die les kregen. Waaronder de klas van (in mijn ogen) gevorderde beginners van mijn vrouw. Ik vraag me af of de rest van de zaal veel van het optreden heeft meegekregen, ik zat zó te glimmen van trots, dat volgens mij iedereen verblind werd. Het was misschien niet perfect, al zou je mij als leek het tegendeel wijs kunnen maken. De passie voor en het plezier in het buikdansen straalde er in elk geval vanaf!
Sommigen traden in groepen op, anderen alleen. Soms met attributen, zoals sjaals of sluiers, soms zonder. Bij een optreden dansten zelfs twee dames met kandelaars op hun hoofd, mét brandende kaarsen. Een andere dame wist een ouderwets kromzwaard op haar hoofd te balanceren. Het was een bont mengsel van solo-optredens en groepen, beginners en gevorderden, jong en oudere jongeren, moderne muziek of Arabische muziek. Het maakte ook niet uit, alles klonk goed. De muziek was de omlijsting van wat ik alleen maar als een viering van het leven kan omschrijven.
Het optreden dat me het meest is bijgebleven, dat alle andere overtrof in pure klasse, was niet van een vrouw. Het was van een man, gekleed in de schitterende gewaden van een buikdanser(es), die elke spier in zijn buik onder controle leek te hebben. Iets waar menig eigenaar van een sixpack alleen maar jaloers op kan zijn. Dat een man zó gracieus kon zijn, dat had deze stijve hark niet gedacht.
Wat de meeste indruk maakte, dat was de beleving, het plezier dat zichtbaar was in de ogen van alle deelnemers. Dik of dun, jong of oud, man of vrouw, beginner of professional, ieder was op geheel eigen wijze een toonbeeld van pure gratie en schoonheid.
